Dinsdag 27 augustus Vaticaanstad

Andiamo (italiaans voor "daar gaan we")

Ik weet eigenlijk niet eens goed waar te beginnen, want er is zoveel te vertellen.

Vandaag komen we aan de andere kant van de rivier de Tiber, de rivier die door Rome stroomt.

We bezoeken Vaticaanstad, het Vaticaan museum, de Sixtijnse kapel en de Sint Pieter.

Gelukkig hebben wij skip the line tickets, want het is druk, zeg maar gerust enorm druk! 

Als eerste bezoeken we het museum, daarna de Sixtijnse kapel en als laatste de kerk. Alles is hier groot en overweldigend. Het Vaticaan is de kleinste onafhankelijke staat ter wereld en geheel omsloten door Rome. Ik hoef je waarschijnlijk niet te vertellen wie er hier de baas is.

We hebben een engels sprekende gids en gelukkig is zij redelijk goed te verstaan. Als eerst geeft ze buiten het museum uitleg over de Sixtijnse kapel, dit omdat het daar binnen zo druk is, dat iets uitleggen geen doen is omdat je vanzelf door de stroom wordt meegeduwd.

We gaan het museum in, als je alles zou willen zien heb je een half jaar nodig. Het is groot, groter, grootst. Er lopen duizenden mensen en ze hebben allemaal flink betaald voor een entree ticket. Ook nu hoef ik je niet uit te leggen waar dit geld naar toe gaat. Er staan kunstschatten van over de hele wereld, verzameld (soms ook onder dwang) in de loop van honderden jaren met een enorme waarde.

We lopen voetje voor voetje, je moet hier kunnen incasseren, uit alle windstreken zijn hier mensen en er is geen airco. Ik kan niet zo goed terug vertellen wat het meest bijzondere was wat we hebben gezien. Het was meer de hoeveelheid kunst en het aantal mensen wat indruk maakte. En dit terwijl er buiten op het plein bedelaars lopen met de baby aan de borst. De rijkdom en de pracht en praal stuit mij tegen de borst.

Uiteindelijk komen we aan bij de Sixtijnse kapel, hier wordt 1 keer in de zoveel tijd een paus gekozen en de oven opgestookt voor de zwarte of witte rook. Tevens dient het als een prive kapel voor de paus.

Er mag absoluut niet gefotografeerd worden, er staan bewakers in overvloed, maar toch wordt er veel gefotografeerd en gefilmd. Zo ook is het Marcel gelukt om een foto te schieten van het plafond waar de meesterwerken van Michael D'angelo hangen.

Bijzonder verhaal hoe deze fresco's tot stand zijn gekomen, onder dwang van de "warrior pope" en dit terwijl Michael geen schilder was maar een beeldhouwer. Als hij deze fresco's niet zou maken zou de "warrior pope" Florence platbranden waar al de kunstwerken van Michael stonden. 

Uiteindelijk komen we in de Sint Pieter, ik kijk hier letterlijk mijn ogen uit. De hoeveelheid, hoe groot het is en vooral de pracht en praal. Allemaal "to much" naar mijn mening.

De gids vertelt ons dan ook dat de Sint Pieter de grootste kerk ter wereld is, met maar 1 reden. Laten zien dat het Rooms-katholieke geloof het enige "goede" geloof is.

Een weetje is ook, dat de kerk gebouwd is op de plek waar Petrus gekruisigd en begraven is.

Na de rondleiding die alles bij elkaar ruim 3 uur duurde wilden we graag helemaal naar boven. Het eerste deel meer dan 500 treden, deden wij met de lift en het 2e deel meer dan 300 treden te voet. Je kon een kaartje kopen, maar alleen met contant geld betalen. Hadden we dus niet, maar wel de mogelijkheid om in 1 van de souveniershops te pinnen. Natuurlijk moest je hiervoor weer extra betalen. Per persoon kost het 10 euro om naar boven te gaan. Dagelijks gaan er duizenden mensen naar boven, dus reken maar uit.

Het was een pittige klim, vooral omdat het heel smal was maar ook nog eens erg warm! Maar het was de moeite waard, het uitzicht vanaf boven was geweldig. Je kon hier over heel Rome kijken.

Na afloop waren we best hongerig, dus op de fiets naar het Pantheon, daar waar onze favoriete ijssalon en (ijs)koffie bar in de buurt zijn. 's Avonds aten we een "suppli",een Italiaanse snack, gemaakt van rijst met tomaat en middenin mozzarella, gepaneerd en daarna gefrituurd. Als hoofdgerecht heerlijke pasta.

Kortom een overweldigende dag met heel veel info, wat ik hier heb beschreven zijn alleen de highlights, waarschijnlijk is dit al een te lang verhaal, dus ik hou het erbij.